டாக்டர் புருனோ அவர்கள் எழுதியது கீழே,,
//உள்ளஞ்சலில் ஒரு இளம் மருத்துவரின் சந்தேகம் : சமூகத்திற்கு மிகவும் தேவைப்படும் மருத்துவர்களை எப்பொழுதிலிருந்து சமூகம் அவமதிக்க துவங்கியது
என் பதில் : மருத்துவர்களை விட சமூகத்திற்கு அதிகம் தேவைப்படும் விவசாயிகளையும், ஆசிரியர்களையும் அவமதிக்க துவங்கிய பிறகு//
இது மருத்துவர்கள் தங்கள் மகிழ்ச்சிக்காக வேண்டுமானால் பகிர்ந்துகொள்ளலாம்.
என்றைக்கு பெருவாரியான அரசுப்பள்ளி ஆசிரியர்கள் பள்ளிக்கூடத்திற்கு வருவதே மக்களுக்குச் செய்யும் சேவை, சேவையை முடிந்தபோது செய்துகொள்ளலாம் என வட்டிக்கு விடும் தொழிலையும், இதர சைடு பிஸினஸுக்கான நேரமும் போக மீதியுள்ள நேரங்களில் பாடம் நடத்த தொடங்கினார்களோ அன்றிலிருந்து அழிய ஆரம்பித்தது ஆசிரியர்களுக்கான மரியாதை. (தனியார் பள்ளிகளில் இந்த சைடு பிஸினஸ்ஸெல்லாம் செய்ய இயலாது)
உண்மையிலேயே சிகிச்சைக்கு தேவைப்படும் சோதனைகளை செய்வதுடன் நிறுத்திக்கொள்ளாமல் கமிஷனுக்கு ஆசைப்பட்டு ஏகப்பட்ட சோதனைகளை சாதாரன மக்களின் மீதும் தினிக்க ஆரம்பித்தார்களோ அன்றிலிருந்து மருத்துவர்கள் மீதான மரியாதை குறைய ஆரம்பித்தது. (இதுபற்றி நீண்ட் விவாதம் நடந்ததும் இந்தச் சோதனைகள் எல்லாம் அவசியம்தான் என்றும் நீங்கள் சொன்னதாக ஞாபகம்)
விவசாயிகளுக்கான மரியாதையை அழித்தது மக்களல்ல. அவர்களை விலை நிர்ணயம் செய்ய விடாமல், விளை பொருட்களை தானே விற்றுக்கொள்ள அனுமதிக்காத அரசாங்கம். பொதுமக்கள் அவர்களுக்கு ஆதரவாக நின்றிருக்க வேண்டும், ஆனால், சுயநலமும், நாம் விவசாயி இல்லையே என்ற எண்ணமும் விவசாயிகள் குறித்த அவர்களின் பிரச்சினைகள் குறித்த அக்கறையில்லாமல் செய்துவிட்டது.
இன்றைக்கும் நல்ல ஆசிரியர்களுக்கும், தரமான, மனிதாபிமானம் உள்ள மருத்துவர்களுக்கும் மரியாதை இருக்கத்தான் செய்கிறது. இன்றும் டாக்டர்கள் கடவுளுக்கு அடுத்தபடியாகத்தான் மதிக்கப்படுகிறார்கள்.
விதிவிலக்குகளாய் இருந்திருக்க வேண்டிய கொள்ளையடிக்கும் டாக்டர்கள் எண்ணிக்கையில் பெருக, நியாயமான கட்டணத்துடன் சேவை உள்ளத்துடன் இருக்கும் டாக்டர்களின் எண்ணிக்கை குறைந்ததுமே இப்படி உங்கள் “இளம் டாக்டருக்கு” நம்மை ஏன் மக்கள் மதிப்பதில்லை என எண்ணம் தோன்றி சீனியரான உங்களிடம் கேட்க வைத்திருக்கிறது.
இப்படி பல இளம் டாக்டர்கள் சுயசோதனை செய்துகொள்ள ஆரம்பித்தாலே மீண்டும் அந்த மரியாதையான காலம் வந்தே தீரும்.
No comments:
Post a Comment